Geeuw

Om even terug te komen op de sollicitatie. Een van de andere taken bij mijn (ondertussen niet meer zo) nieuwe job is delegeren. Zodus ook had ik gevraagd aan collega's om de tweede sollicitatie te doen. Ze waren echter iets te overijverige en toen ik een uur na afspraak nog niets gehoord had van mijn sollicitante kreeg ik het bericht dat ze al terug weg was. Daar ging het lichtpunt van mijn week ;-). Het goede er aan is dat mijn idee dat het een heel gemotiveerd iemand zou zijn, bevestigd werd door de persoon die de sollicitatie heeft afgenomen. Hij was voordien niet zo positief, maar nu krijgt ze een opdracht zodat ze een tijdje kan oefenen en zich kan bewijzen. Still to be continued dus.

Terug in het heden. Weer veel te laat thuis van werk. Nog niets gegeten, maar als ik iets eet duurt het weer langer eer ik kan gaan slapen. Anderzijds, niet dat ik veel keuze heb. Omdat ik het weekend naast door te werken ook nog mee ben gaan verhuizen, geen boodschappen kunnen doen, en ondertussen is er dus niet veel meer te eten. Brood is al een paar dagen op. Gisteren voor te vertrekken naar het werk een broodje gaan halen in de Panos. Die ligt, na de verhuis nu op mijn route naar het werk. Voorheen was het 5 meter om, dus dat zal het wel niet geweest zijn. Vanochtend mijn laatste pita broodjes opgegeten, dus nu ben ik volledig broodloos. Morgen dan nog maar een keer een broodje gaan halen, wel mee oppassen, want die dingen lopen op.

Hopelijk loopt morgen alles min of meer goed, zodat ik met een gerust hart kan vertrekken naar Werchter. En dat is letterlijk te nemen, wat na vanacht 4 uur te hebben geslapen (en de dagen ervoor ook minder dan nodig) klopt mijn hart al heel de dag op opgewonden tempo. Dat er dan nog mensen koffie en Red Bull drinken om wakker te blijven. Ik zou de gevolgen niet kunnen overzien als mijn hart dat ook nog te verduren zou krijgen.

Vanochtend opstaan was hard. Buiten het moe zijn, al mijn eerste gedachten waren aan wat er nog allemaal moet gebeuren. Dingen die nog afgewerkt moeten worden, dingen die zondag live gaan en waar nog niets is voor gebeurd,... twijfel of ik Werchter toch niet nog moet afzeggen....
Gedurende de dag dan toch iets meer zekerheid gekregen. Het zal morgen nog even goed plannen worden maar alles zou in orde moeten komen. Moet ik ook nog uit zien te vissen wanneer ik alles regel voor Werchter. Moet de auto nog gaan halen in Brasschaat en nog wel iets van boodschappen doen. Misschien donderdag ochtend alles plannen, maar onze eerste shift is om 13u, en voordien nog aankomen, tent op zetten... We'll see.

Sollicitatie

Een van mijn taken bij mijn (ondertussen niet meer zo) nieuwe job is het afnemen van sollicitaties. Mijn eerste was van een schoolgenoot. Hier kwam ik eerder toevallig langs en werd (omdat ik hem kende) gevraagd er bij te komen zitten. Tweede keer was het wel mijn taak zelf de sollicitatie af te nemen. Nuja, dat is wel een zwaar woord? Mijn eigen sollicitatie was ook heel los. Dat is ook de manier dat we onder elkaar werken, dus geen reden om bij een sollicitatie iemand te doen afzien. Maar bij die sollicitatie was het dus meer ik, die zich niet op zijn gemak voelde. Iemand moeten beoordelen die bijna 2x zou oud is is toch relatief nieuw voor mij. Niet alleen de leeftijd, maar vooral de ervaring valt me zwaar. Het was in dat geval dan ook meer de vraag of het iemand is die op dat moment in ons team ontbreekt of niet. Dat was toen niet echt het geval. Schandalig genoeg heb ik nadien ook niets laten weten. Een deel dat bijna nog minder leuk is te doen, als die sollicitatie zelf. Ondertussen zijn er nog een paar emails toegekomen. Maar niet echt iets waarvan ik dacht, dat kan het zijn. Zo was er ook een mail van iemand uit Zuid-Afrika, die garandeerde. Als hij job had, hij direct aan het nodige visum kon geraken. Dat kan allemaal wel zijn, maar zo iemand laat je niet even overkomen voor een sollicitatie gesprek.

Een aantal weken geleden het initiatief genomen nog eens op een email te reageren en iemand uit te nodigen. Ik ben benieuwd, want haar grafisch en animatiewerk is niet allemaal even goed, maar ik was onder de indruk van haar technische kennis en haar motivatie. Het gesprek morgen zal duidelijkheid moeten brengen 'of ze voor ons iets kan betekenen'. Een zin die ik letterlijk uit de reactie op mijn sollicitatie heb geplukt. Want, dat soort mails schrijven is ook niet mijn beste kant. Misschien was het ook iets te koud, want ondertussen heeft ze mij in haar mails aangesproken als 'meneer x' en 'de heer x' :-). Weeral iets om aan te wennen.

Het zal nog leuk worden morgen, want op exact hetzelfde uur komt er ook nog een andere sollicitant. Dit geeft wel leuke inspiratie voor spannende duels, maar hij komt voor een iets andere functie. In ieder geval mag het allemaal niet te lang duren, want tenzij er een van de twee direct begint, heb ik nog stapels werk te doen. Ik heb me in ieder geval voorgenomen deze keer wel het fatsoen te hebben, indien nodig het slechte nieuws te melden.

Wordt vervolgd

Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We?

Ok, verander dat laatste door I, en dan krijg je de meest gebruikte reden dat mensen blogs starten volgens mij. De We versie is echter de titel van de debuutplaat van The Cranberries, dus ik denk dat de uitdrukking, of laten we zeggen 'het gevoel' al bestaat van ver voor het bloggen.

Bij deze dus mijn aftrap. Geen idee hoe ver ik kom. Ik heb regelmatig wel het een en ander te vertellen, maar niemand om het tegen te vertellen, maar ik heb nog vaker enorm veel zin om in slaap te vallen. En op andere momenten van de dag zie ik mij nog niet bloggen. Ach wie weet, time will tell.