Eeuh

Hmm, niks echt te vertellen vrees ik. Is zien, wa is der zowa gebeurd de laatste week.

- Interpol is me voor geweest. Veel wraak kan ik niet meer gaan nemen.
- Verlof is afgelopen en ik snak al teug naar wat vrije tijd.
- Veel gewerkt en zelfs een avondje drinken moeten afzeggen :-(
- Woensdag een 10-tal sets achter elkaar gespeeld bij de squash, Geen enkele gewonnen :-(, gelukkig kan ik goed tegen mijn verlies
- Naar Maanrock geweest, het grootste stadfestival volgens de folder. Iets dat mijn Gentse collega direct in zijn harnas jaagt.
- Veel moeite om buitenlanders uit te leggen dat ik nog geen wapens ben aan het kopen om de Walen mee aan te vallen.
- Ik heb mijn huisvuil buitengezet..., ah nee shit, da moet ik nog doen :-(

Hmm, hopelijk volgende keer iets boeiender te schrijven, sorry ;-)

Verlof

Na lang wachten, eindelijk een week verlof genomen. Ik ben met een lijstje met 10 dingen die ik wou doen begonnen en heb er ondertussen toch al een aantal van kunnen schrappen. Maar een week is natuurlijk weer te kort, zoals te verwachten. Ik krijg af en toe toch al heimwee naar dat studentenleven met twee maanden verlof.

Het werk volledig van mij afzetten lukt niet, want alles dat deze week fout loopt moet ik volgende week zien op te lossen. In september komen er twee stagairs. Dus hopelijk kan het werk dan wat meer verdeeld worden.

On a brighter side. Gisteren nog wat gaan drinken op de ossenmarkt. Jammergenoeg was mijn achterband kapot en moesten we (danku Bram) dan maar te voet tot ginder. Goed te doen, maar wel maar af en toe want tegen het einde van de terugreis, was de lol er stilaan af. Op cafe nog eens moeten uitleggen wat mijn type vrouw is. En voor een of andere reden nemen mensen nooit genoeg met "een tof karakter" of zo. Blond of bruin, dik of dun (het hele lichaam of specifieke lichaamsdelen), luid of stil,...
Ach ja, nu maar wachten op de resultaten zeker?

Vandaag trouwens mijn eerste vorm van cyberpesten gehad. Iedereen begint prive te bloggen en ik ben niet uitgenodigd. Snik :-(

De wondere wereld van sollicitaties deel 2.

Gesprek aan de telefoon een tweetal weken geleden:
hij: "Hallo, met Jan Jansens (schuilnaam, met dank aan een vroeger leerkracht van mij, waarvan ik de naam niet ga noemen,... ow sh#t, nevermind). Ik moest naar hier bellen voor een test."
ik: "Ah,... ok. en waar moet die test dan over gaan?".
hij: "Ah, kweet het niet."
ik: "..."
ik: "Gaat het over een sollicitatie ofzo?"
hij: "Ja, ‘t is een soort van sollicitatie. Ik heb via mijn broer met N gebeld, en ze had gezegd dat ik naar kantoor moest bellen, vragen achter Tim en dat jij voor een test ging zorgen."
ik: "Ahzo,.."
hij: "Ze hadden ook gezegd, dat je misschien van niets ging weten."
ik: "..., en over wat voor test hebben we het dan?".
hij: "Dat weet ik niet."
ik: "Maar hebben we het dan over animatie, of I.T. ... ?" (voor wie het niet weet, I.T. = Informatie Technologie, en voor woe het nog niet weet dan. Op de computer op die knoppekes drukken, maar dan niet bloggen of chatten ;-) )
hij: "Ik kan visual basic, en ik ga binnenkort leren werken met Flash."
ik: "Ah, I.T. dus?"
hij: "Ja, een soort van I.T."
ik: "Stuur me anders eerst eens even je CV door, dan weet ik waar het juist over gaat."

Een uur later ben ik een CV rijker, en heb ik weer de leuke taak iemand mee te moeten delen dat we geen interesse hebben in een nadere samenwerking.

Auf Wiedersehen Brasschaat

Ja, het is zo ver. Ik ben geen Brasschaatenaar meer. Het stond al op mijn identiteitskaart (jawel, het staat er op, ge moet alleen de middelen hebben om het te lezen), maar nu is het helemaal duidelijk. Ik heb net meer dan een uur naar een TV programma zitten zien (Fata Morgana, voor de kenners) dat zich volledig afspeelt in Brasschaat. Van de honderden mensen die in beeld kwamen herkende ik niemand. Alle locaties, geen probleem. Maar voor de rest,... zelfs niemand waarvan ik dacht, "ahja, die heb ik al wel eens ergens gezien op café". Nu zijn de mensen die ik ken, misschien op vakantie; of net zoals ik ondertussen buiten Brasschaat verhuisd; en ja de kans is groot, dat de mensen die ik ken, niet voor de camera willen komen voor dit soort programma's.
Anyways,... Op het moment van de opnames van FM, liep ik over het noorderteras te geniet van de zon aan de schelde in mijne nieuwe thuistad.

Auf Wiedersehen Brasschaat

Bijna vakantie

Als alles goed gaat heb ik volgende week een week verlof. Nu maak ik mij geen illusies. De kans dat alles goed gaat is redelijk klein. Ik probeer al van ergens november vorig jaar een weekje verlof te nemen, maar vooral de 'als het kan' heeft mij al zo lang problemen gegeven. Ik heb nu al een paar keer duidelijk laten weten dat ik deze opdracht afwerk en dan een week verlof neem.

Veel plannen heb ik nog niet, vooral thuis nog wat werken aan de keuken en electriciteit. Misschien er nog een opdrachtje bij doen. En dan mijn ronde doen van dingen waar ik meestal niet toe kom. Kapper, tandarts, oogarts,... met alles gaat het even erg vrees ik. En kappen heb ik zelf een tijd kunnen oplossen, maar tandheelkunde is niet echt mijn ding. (niet dat kappen dat wel is). Mijn grootste en niet zo ver gezochte vrees is, dat ik nog regelmatig terug zal moeten gaan om alles toe te plammuren. Best een tandarts zoeken tussen thuis en werk ergens.

Nu nog even verderwerken. Straks misschien na de toekomst ook het verleden van de afgelope dagen.